مرا، تو، هدیه و پاداشی،
می شناسمت.
به خاطر سالهای رنج
سال های درد.
زیرا که شیفته نبوده ام
-هرگز،
شادی های خرد خاکی را
زیرا، پاسخ نگفته ام به لطف،
دلدادگان خویش را.
زیرا که چشم پوشیده ام،
آری
کاستی های آدمی را.
فرشته ی نجات خواهی بود
مرا،
تو،
همیشه، برای ابد.
"آنا اخماتوا"

لینک |0 نظر